Op facebook werd me door een aantal mensen de vraag gesteld, of ik in een paar zinnen kon uitleggen wat de onstane situatie mbt de herstructering glastuinbouw was. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk. Ik zal proberen om eens een beeld te schetsen, maar dat lukt helaas niet in een paar zinnen.
In 2006 werd de herstructuringsopgave van de glastuinbouw nieuw leven ingeblazen. Er was halverwege de jaren ’90 al een begin gemaakt met het zogenaamde Regionaal Plan Bommelerwaard. Dat RPB liep destijds om diverse (veelal politieke) redenen vast. Omdat er echter wel een economische behoefte was om uitbreiding (wel minder dan destijds in het RPB was opgenomen), maar vooral een behoefte aan herstructurering en sanering van diverse kleine glasopstanden in de woonkernen, werd de Herstructurering Glastuinbouw opnieuw opgepakt. Dat resulteerde uiteindelijk in een Samenwerkings Overeenkomst (kortweg: SOK). Die SOK werd ondertekend door de Provincie Gelderland, Waterschap Rivierenland, Gemeente Maasdriel en de Gemeente Zaltbommel. In die SOK werden diverse afspraken gemaakt over taakverdeling, doelstellingen, financiën, (beslissings)bevoegdheden etc etc. Om deze SOK uit te voeren werd er een zgn. Openbaar Lichaam in het leven geroepen: het Projectbureau Herstructurering Glastuinbouw Bommelerwaard (kortweg: PHTB)
Een openbaar lichaam is, in de bestuurlijke indeling van het Koninkrijk der Nederlanden, een overheid die bepaalde taken uitvoert binnen een bepaald ruimtelijk gebied of op een bepaald inhoudelijk gebied. De belangrijkste openbare lichamen zijn het rijk, de provincies, de gemeenten en de waterschappen. (Bron: Wikipedia)
Hoewel er gekozen is voor een openbaar lichaam, blijft de grondwettelijk vastgelegde taken van de betrokken overheidsinstanties (gemeente, provincie en waterschap) overeind.
Eén van de belangrijkste onderdelen van de herstructurering is het opstellen van het Provinciaal Inpassings Plan, ofwel het PIP. Hierin staan de ruimtelijke consequenties, waar komt wat en met welke ruimtelijk-planologische instrumenten. Zoals het woord al doet vermoeden, dient het PIP vastgesteld te worden door de Provinciale Staten van Gelderland. Zoals de gemeenteraad het hoogste, kaderstellende orgaan van een gemeente is; zo zijn de provinciale staten dat van de provincie.
Het PIP is door het PHTB opgesteld, in samenspraak met oa de glastuinbouwsector. Het grote, hete hangijzer hierbij was vooral het ruimtelijk-planologisch instrument waar mee gewerkt zou gaan worden in de daadwerkelijke uitvoering van het PIP. De discussie was: ga je bestemmen bij recht of werken met een wijzigingsbevoegdheid. Bij de eerste leg je nu direct in het betreffende bestemmingsplan vast wat er kan gebeuren; met een wijzigingsbevoegdheid laat je dat afhangen van het moment dat iemand met een aanvraag tot wijziging komt en _kan_ de gemeente (als bevoegd gezag) de bestemming wijzigen. Ergo, het eerste geeft de meeste zekerheid voor grondbezitters, de tweede is erg onzeker. Dat laatste vinden banken overigens ook.
Met dit hete hangijzer (en de discussie die met de belanghebbenden hierover gevoerd hebben) werd het PIP eind 2013 aan de Provinciale Staten van Gelderland aangeboden. En die besloten niet om het vast te stellen, maar om een brede maatschappelijke discussie te gaan voeren, om zo het hete hangijzer te smeden en er voor te zorgen dat iedereen achter het PIP ging staan. Was althans de intentie.
En zo geschiedde, maar buiten het Openbaar Lichaam om. En daar gaat de schoen wringen.
Uiteindelijk heeft de betreffende gedeputeerde (zeg maar de wethouder van de provincie) de opdracht gekregen van PS om een PIP te gaan uitvoeren, waarin tegenstrijdigheden zijn komen te staan ten opzichte van de Samenwerkings Overeenkomst en het openbaar lichaam. Ook vinden de provinciale staten dat de provincie dingen moet gaan doen, die wettelijk op het bordje van de gemeente en gemeenteraad liggen. Dat kan wel, maar dan wel in overleg en niet éénzijdig bepaalt.
En dat was waar wij als College van B&W iets van vonden. Op zich was de bedachte aanpak door Provinciale Staten nog niet eens zo heel gek. Misschien kan de provincie sommige taken wel beter dan een gemeente, doordat zij misschien meer financiele armslag heeft, of meer kennis of personele capaciteit.
Maar bespreek het met diegene die normaliter die taak wettelijk hoort uit te voeren!
Ondanks alles, zijn wij als gemeente ervan overtuigd dat terugkijken geen enkel nut heeft. Zaken staan er voor zoals ze er voor staan. Het is nu aan ons allen om de onstane situatie te accepteren en er nu vol gas ervoor te gaan. Dat er afwijkingen zijn ten opzichte van de gemaakte afspraken, soit. Dan moeten we er maar snel voor zorgen dat de afspraken overeenkomstig de huidige (politieke) werkelijkheid zijn! Tijdens de raadsvergadering van 3 juli aanstaande, zullen we de raad voorstellen hoe met de huidige situatie om te gaan. Klik hier voor de stukken van deze vergadering. Ook is hier de brief aan Gedeputeerde Staten te lezen.
Han is niet alleen wethouder EZ in de gemeente Zaltbommel; ook is hij lid van het Algemeen Bestuur van het PHTB. Tevens is hij voorzitter van het Glastuinbouwpact Bommelerwaard én lid van de Adviesraad Greenport Gelderland
Han Looijen 